روزی که باید در تاریخ تقویمم ثبت شود

پاییز 91 همدیگر را پیدا کردیم. به شکل کاملا اتفاقی. بر روی صندلی در یکی از اتاق های اداری دانشگاه نشسته و در انتظار نوبتش بود که من از در وارد شدم. کنارش نشستم ...برای خلاصی از سکوت حاکم ،باب گفتگو را باز کردیم. اولین تفاهم رشته ی تحصیلی مان بود که آن سال هر دو در یک رشته قبول شده بودیم . دومین تفاهم این بود که هر دو قبلا یک لیسانس داشتیم و به علت علاقه مندی به زبان مجددا تصمیم به تحصیل در این رشته گرفته بودیم البته او حسابداری خوانده بود و من روانشناسی. هر دو برای تطبیق دادن دروس عمومی از رشته ی قبلی به رشته ی جدید در آنجا حضور داشتیم. تفاهم بعدی اخلاقیات و علاقه مندی هایمان بود. اهل خوشنویسی بود و من هم از علاقه مندان به خوشنویسان که در این مدت چند ماهی نزدش شاگردی کردم و با صبوری همیشگی اش فنون خوشنویسی را به من آموزش و تمرین داد.  همین اشتراکات ، دوستی ما را محکم تر کرد . بارها و بارها بعد از کلاس دانشگاه خودمان را  به فلافلی و بستنی و آب طالبی و... دعوت کردیم .آخرین بار چهارشنبه ی گذشته بود که آخرین فلافلی  مجردی اش را باهم رفتیم و کلی عکس اندازی کردیم :) دختری بسیار فهمیده و بی آلایش که بی شک یکی از خوشبختی های من در زندگی آشنایی با او بوده است طوری که هم خانواده من و هم خانواده ی او از این آشنایی ابراز رضایت دارند. هدف از این پست آرزوی خوشبختی برای این دوست عزیزم است و امید به اینکه روزهای شیرین و قشنگی در پیش داشته باشد. شیما امروز عروس شد